دولت فدرال اطلاعاتی در مورد تأثیر قیمت گذاری کربن منتشر کرده است

محتوای مقاله

اتاوا – داده‌های مدل‌سازی فدرال تازه منتشر شده نشان می‌دهد که قیمت‌گذاری کربن برای مصرف‌کنندگان و صنایع بزرگ با هم تا سال 2030 انتشار گازهای گلخانه‌ای را بیش از 12 درصد در سال کاهش می‌دهد و تولید ناخالص داخلی ملی را 0.9 درصد کاهش می‌دهد.

محتوای مقاله

دولت تمایلی به به اشتراک گذاشتن داده ها ندارد زیرا اعداد مقایسه ها از جمله هزینه تغییرات آب و هوا یا پتانسیل رشد اقتصادی ناشی از سرمایه گذاری در آب و هوا را در نظر نمی گیرند.

این ارقام امروز در حالی منتشر می شود که مجلس عوام قرار است در مورد یک طرح محافظه کار بحث کند که خواستار انتشار این اطلاعات است.

وجود این داده ها هفته گذشته زمانی آشکار شد که ایو ژیرو، افسر بودجه پارلمانی، گفت که محیط زیست کانادا آن را ارائه کرده است تا بتواند تحلیل خود را به روز کند.

ژیرو اخیراً مجبور شد اعتراف کند که تحلیل‌های او در سال‌های 2022 و 2023 ناقص بوده است، زیرا آنها ادعا می‌کردند که تنها به تأثیر قیمت‌گذاری کربن مصرفی نگاه می‌کنند که هزینه‌های قیمت صنعتی را نیز شامل می‌شود.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

محافظه‌کاران لیبرال‌ها را متهم کرده‌اند که تجزیه و تحلیل‌هایی را که ثابت می‌کند قیمت کربن از نظر اقتصادی مضر است، خودداری می‌کنند، اما لیبرال‌ها می‌گویند این اطلاعات، داده‌های خام است، نه تحلیل.

اعداد در قالب صفحات گسترده ارائه شده اند که تولید ناخالص داخلی و انتشار را بر اساس داده های اقتصادی و آب و هوایی پایه مدل سازی می کنند.

آنها نشان می دهند که قیمت گذاری کربن – هم هزینه مصرف کننده و هم سیستم صنعتی – به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا 25 میلیون تن در سال گذشته کمک کرد.

پیش بینی می شود که این عدد تا سال 2030 هر ساله افزایش یابد، زمانی که قیمت کربن به 170 دلار در هر تن افزایش می یابد و انتشار گازهای گلخانه ای 78 میلیون تن کاهش می یابد.

مجموع انتشار گازهای گلخانه ای 12 درصد کمتر از آن چیزی است که بدون قیمت گذاری کربن و یک سوم از کل کاهش هایی که کانادا برای دستیابی به هدف 2030 باید انجام دهد.

محتوای مقاله

این داده ها همچنین نشان می دهد که تولید ناخالص داخلی ملی در سال 2030 به دلیل قیمت گذاری کربن حدود 25 میلیارد دلار کمتر از آنچه در غیر این صورت بود، یا 0.9 درصد کمتر از حد انتظار بدون قیمت گذاری کربن خواهد بود.

اما این اعداد فاکتورهای خاصی را که می‌توانند بر اقتصاد نیز تأثیر بگذارند، در نظر نمی‌گیرند، از جمله مزایای بالقوه ناشی از صرف تخفیف‌های کربن توسط کانادایی‌ها یا سرمایه‌گذاری‌هایی که کسب‌وکارها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و پرداخت نکردن کربن انجام می‌دهند.

اعتبارات کربنی که به خانوارها داده می شود 90 درصد از درآمد ایجاد شده را تشکیل می دهد، جزئیاتی که در صفحات گسترده منعکس نشده است.

انتظار می رود امسال 11 میلیارد دلار تخفیف به صورت فصلی به خانواده های هشت استانی که از سیستم فدرال استفاده می کنند پرداخت شود.

محتوای مقاله

تجزیه و تحلیل ژیرو به این نتیجه رسید که تخفیف ها از قیمت کربن برای حدود هشت خانوار در 10 خانوار بیشتر است. این رویکرد از این نظر مترقی است که هرچه درآمد خانواده کمتر باشد، سود بیشتری خواهد داشت.

این به این دلیل است که تخفیف‌ها به طور مساوی توزیع می‌شوند و بر اساس مخارج کربن یک خانواده نیست. خانوارهای کم درآمد معمولاً کمتر هزینه می کنند و بنابراین قبض کربن کمتری دارند.

خانواده‌های ثروتمندتر، که احتمال بیشتری دارد ماشین‌های بزرگ‌تر یا بزرگ‌تر رانندگی کنند، تعطیلات بیشتری بگذرانند، در خانه‌های بزرگ‌تر زندگی کنند و کالاهای بیشتری بخرند، در نهایت با قبض‌های کربن بالاتری مواجه خواهند شد.

ژیرو و لیبرال ها بر سر تحلیل او از تأثیر قیمت گذاری کربن بر درآمد خانوارها با هم درگیر شدند.

گزارش‌های آن می‌گویند که در حالی که اعتبارات کربنی که به اکثر خانوارهای کانادایی ارائه می‌شود از هزینه‌های مستقیم قیمت‌گذاری کربن بیشتر است، با در نظر گرفتن تأثیر اقتصادی بر مشاغل و دستمزدها، این مزایا ناپدید می‌شوند.

لیبرال‌ها گفتند که تحلیل‌های 2022 و 2023 گمراه‌کننده بودند، زیرا ژیرو نتوانست یافته‌های خود را با آنچه که به دلیل تغییرات آب و هوایی برای درآمد خانوارها اتفاق می‌افتد مقایسه کند.

گزارش سال 2022 موسسه آب و هوای کانادا نشان داد که هزینه تغییرات آب و هوایی می تواند رشد اقتصادی کانادا را تا سال آینده 25 میلیارد دلار در سال کاهش دهد.

محتوای مقاله