Sockeye Special که توسط راه آهن کانادایی اقیانوس آرام در سال 1902 ساخته شد، استیوستون را به ونکوور متصل کرد.
محتوای مقاله
در سال 1902، راهآهن کانادایی اقیانوس آرام یک پل راهآهن یا پایه راهآهن در شاخه شمالی رودخانه فریزر ساخت.
این یک حلقه کلیدی در خط راه آهن بین استیوستون و ونکوور بود. CPR راه آهن ونکوور و جزیره لولو را برای چندین سال قبل از اجاره این خط به BC Electric در سال 1905، که تا سال 1958 خطوط مسافربری بین شهری را اداره می کرد، اداره کرد.
سپس توسط CPR به عنوان بخشی از خط صنعتی که ریچموند و ونکوور را به هم متصل می کند، استفاده شد. اما به نظر می رسد که از سال 2014، زمانی که آتش بخشی از سازه را فرو برد، استفاده نشده است. در سال 2019، یونیوار کانادا با موفقیت از CPR به دلیل عدم ارائه خدمات ریلی کافی پس از تصمیم راهآهن مبنی بر عدم تعمیر پایه شکایت کرد.
تبلیغات 2
محتوای مقاله
آتش سوزی دیگری در روز پنجشنبه این پل روگذر را تخریب کرد.
هارولد استیوز، عضو سابق شورای شهر ریچموند، گفت: «این یک تراژدی واقعی است. «در آن روزها، همه چیز با کرئوزوت (پوشیده) بود. خیلی خوب می سوزد، دیشب آن را در اخبار دیدم.'
استیوز گفت که شهر ریچموند مدتهاست امیدوار است که خط قدیمی بین شهری را که به کریدور آربوتوس ونکوور متصل می شود، احیا کند. اما گم شدن پل روگذر کار را سخت می کند.
استیوز گفت: «ریچموند به تبعیت از قوانین منطقهبندی خود در امتداد خیابان راهآهن بر اساس بازگشایی خط ریلی در آینده ادامه داده است». امروز هم پابرجاست.»
استیو، 87 ساله، گفت که مسیرهای طولانی در زمان رشد او بخشی جدایی ناپذیر از شهر بود. از آن برای سفر در ریچموند استفاده می شد و تنها 45 دقیقه تا مرکز شهر ونکوور طول کشید.
استیوز گفت: «به همین دلیل ریچموند از ابتدا نمی خواست تراموا بسته شود. «این یک ترانزیت سریع بود، حتی اگر آن را قدیمی بدانیم. در آن زمان ترانزیت سریع بود.”
هنری اورت، کارشناس تراموا گفت که این تراموا به دلیل اینکه به کارخانه های کنسرو ماهی در استیوستون سفر می کرد، Sockeye Special نامیده شد.
پایه چوبی در مقایسه با گذرگاه های مدرن بسیار پایین بر روی رودخانه ساخته شده است.
طلوع خورشید
محتوای مقاله
تبلیغات 3
محتوای مقاله
اورت که در ماه اوت 87 ساله می شود، گفت: «این یک پل هوایی بسیار محکم بود. «این چیزی شبیه روگذر تراموا شمال ونکوور بر فراز مکی کریک نبود، (که) شما را می ترساند. کم و محکم بود، هیچ تردیدی در کل کار وجود نداشت.
استیوز می افزاید: “این یک دهانه چرخشی بود، بنابراین باید دهانه را هنگام عبور قایق باز کنید.” اما اغلب این اتفاق نیفتاد زیرا بیشتر یدککشهایی بودند که کندهها و چیزهایی از این قبیل را در بالا و پایین رودخانه بکسل میکردند. چند قایق ماهیگیری، اما بدون ترافیک بزرگ مانند بازوی جنوبی.
خط راه آهن بین شهری با باز شدن پل اوک استریت بسته شد. آخرین تراموا در 28 فوریه 1958 حرکت کرد.
استیوز می گوید: «مادر من تا سال 1958 ماشین نداشت، زیرا ما همیشه برای خرید کریسمس و چیزهایی از این قبیل با تراموا به ونکوور می رفتیم. «بسیاری از مردم تا زمانی که تراموا برداشته نشد، ماشین نداشتند. اتوبوسها هرگز سریع نبودهاند، زیرا اغلب دور شهر دور میزنند.
پس از توقف تراموا، اقیانوس آرام کانادا، خط را به دست گرفت. این راهآهن پس از ادغام با راهآهن جنوبی کانزاس سیتی در سال 2021 اکنون با نام CPKC شناخته میشود.
در ایمیلی، تری کانها از CPKC گفت که خط ریلی صنعتی که از ترستل استفاده می کرد در سال 2022 متوقف شد.
تبلیغات 4
محتوای مقاله
توسط ویراستاران توصیه شده است
-
سام گریر یکی از شخصیت های بزرگ ونکوور اولیه و همچنین یکی از داستان نویسان بزرگ بود. اینکه تا چه حد این موضوع درست بوده قابل بحث است. اما قطعا داستان های جالبی بودند.
-
افسران پلیس اقیانوس آرام کانادا برای شناسایی عامل آتش زدن پل راه آهن در ونکوور در هفته گذشته درخواست کمک می کنند. پل راه آهن CP Marpole بعدازظهر چهارشنبه گذشته آتش گرفت و دود غلیظی از دود سیاه منتشر کرد که باعث شد پل خیابان اوک در نزدیکی آن حدود یک ساعت بسته شود.
سایت ما را نشانه گذاری کنید و از روزنامه نگاری ما حمایت کنید: اخباری را که باید بدانید را از دست ندهید — VancouverSun.com و TheProvince.com را علامت گذاری کنید و برای خبرنامه های ما در اینجا ثبت نام کنید.
شما همچنین می توانید با تبدیل شدن به یک مشترک دیجیتال از روزنامه نگاری ما حمایت کنید: فقط با 14 دلار در ماه، می توانید دسترسی نامحدودی به The Vancouver Sun، The Province، National Post و 13 سایت خبری دیگر کانادا داشته باشید. با اشتراک امروز از ما حمایت کنید: The Vancouver Sun | استان.
محتوای مقاله