آگار: سیاستمداران در لفاظی پیشرفت می کنند و در یافتن راه حل ناکام هستند

محتوای مقاله

مشکل اصلی سیاست این است: مزخرف، لفاظی، شکل بیش از ماهیت، شعارها و تضمین های توخالی.

محتوای مقاله

اگر به سؤالات سیاستمداران گوش داده باشید، می دانید که آنها دوست دارند با استفاده از سیاست به شعور ما توهین کنند که هزاران کلمه تصویر را مبهم می کند.

صبح دوشنبه در رادیو Newstalk1010، من به موضوع جمعیت جدید موش در منطقه تورنتو، در جنوب Gardiner Expwy پرداختم. در امتداد خیابان رویال یورک

ساکنانی که برخی از آنها هر روز تعداد زیادی موش را در حیاط خانه خود صید می کنند – و به طور قابل درک از آن خشمگین هستند – زباله های انباشته شده توسط افراد بی خانمانی را که در پارکی در این منطقه چادر برپا کرده اند، مقصر می دانند.

از نظر سیاسی، این منطقه در ناحیه شهری لیکشور اتوبیکوک است و امبر مورلی در شورا نمایندگی می کند. او خانم خوبی به نظر می‌رسد و من به او اعتبار می‌دهم که قبول کرد برای صحبت به رادیو بیاید.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

گفتگو به سرعت به ادعای او تبدیل شد که مشکل واقعی این است که ما مسکن مناسب برای همه فراهم نمی کنیم. حدس می‌زنم این درست است، اما چگونه این کار را انجام دهیم و چه کسی پول می‌دهد؟

من به او فشار آوردم که افراد بی خانمان توانایی پرداخت اجاره بها را ندارند، پس آیا موضوع مسکن رایگان توسط مالیات دهندگان نیست؟ چرا فقط آن را نمی گویند؟ او گفت که مخالف است زیرا ما اجاره‌ای برای ساخت هدف نداریم.

معنی آن چیست؟

او گفت: مردم می گویند چرا مردم در خانه نیستند؟ خب، ما بیشتر از هر شهر دیگری در آمریکای شمالی در آسمان جرثقیل داریم.”

اما او می‌گوید مشکل این است که بازار برای افرادی ایجاد می‌شود که می‌توانند ۷۰۰ هزار دلار برای یک آپارتمان بپردازند، نه برای مسکنی که مردم می‌توانند بخرند.

مطمئناً این شکایت بسیاری است، به خصوص جوانانی که توانایی خرید در تورنتو را ندارند.

محتوای مقاله

او گفت: ما ندیده‌ایم که دولت در همه سطوح برای ایجاد مسکنی که افراد کم‌درآمد یا افراد شاغل بتوانند از پس آن برآیند، پول ساخت و ساز را جمع آوری کند. فکر نمی‌کنم این پاسخی باشد که مسکن ویژه چیست. شاید بدانید، اما به نظر می‌رسید که او نمی‌دانست، جز این که این یکی از آن عباراتی بود که باید در بلاغت بیان می‌شد.

اما ما در مورد افراد بی خانمانی صحبت می کردیم که به نظر می رسد اکثر آنها بیکار، بیمار روانی، معتاد یا هر سه نفر باشند. پرسیدم که چه چیزی می توانند بپردازند.

او پاسخ داد: “من نمی توانم به آن پاسخ دهم.”

من فکر می کنم اگر شما یک مقام منتخب بودید که به دنبال مسکن ارزان قیمت هستید، اگر بتوانید تعریف کنید که مقرون به صرفه چیست، ایده خوبی خواهد بود.

گفتم فکر می‌کنم در مورد مسکن رایگان برای ساکنین صحبت می‌کند و او می‌گوید هیچ جا مسکن رایگان نیست.

محتوای مقاله

چه کار کردین؟ مشکل بی خانمان ها به سختی جدید است.

ما در حال همکاری با سهامداران هستیم تا با همکاران خود در سایر سازمان‌های دولتی بهتر کار کنیم تا بتوانیم به جایی برسیم که مردم به یک زندگی مناسب دسترسی داشته باشند. ما با شرکای خود در سازمان های غیرانتفاعی کار می کنیم که می توانند چنین مسکنی را تسهیل کنند.”

بلاغت.

طرف های علاقه مند مشترک. مخصوص ساخته شده. بدون مسکن خبرنگاران و دستورات دولت. شرکا. در دسترس. کنترل اجاره. مددکاراجتماعی.

این کلمات را به خاطر بسپارید – تعاریف اختیاری هستند – و به طور جدی از آنها در مکالمه استفاده کنید.

شما همچنین می توانید یک مقام منتخب باشید بدون اینکه مجبور باشید کاری انجام دهید که دهه ها از دولت دور بوده است.

تصمیمات.

محتوای مقاله