پدری که پسرانش را در این سانحه از دست داده، منتظر پاسخگویی بوئینگ است

محتوای مقاله

آیک و سوزان ریفل در حین سفر از طریق آلاسکا برای تعطیلات برنامه‌ریزی شده، گهگاه توقف می‌کنند و برچسب‌هایی روی آن‌ها می‌زنند که «بی‌نقص زندگی کن».

محتوای مقاله

روش این زوج کالیفرنیایی برای گرامیداشت یاد و خاطره پسرانشان ملوین و بنت که در سال 2019 بر اثر سقوط یک هواپیمای بوئینگ 737 مکس در اتیوپی جان خود را از دست دادند.

ریفل ها و خانواده های دیگر مسافرانی که در سانحه و مسافر مشابهی در اندونزی کمی بیش از چهار ماه پیش جان خود را از دست دادند، منتظرند هر روز بشنوند که آیا وزارت دادگستری این سال ها بعد بوئینگ را در ارتباط با این دو فاجعه تحت پیگرد قانونی قرار خواهد داد یا خیر. در نتیجه 346 نفر جان باختند.

آیک ریفل می ترسد که به جای اینکه بوئینگ را به دادگاه بکشاند، دولت از طریق یک سند قانونی به نام موافقتنامه تعویق تعقیب قضایی یا DPA، فرصت دیگری را برای مشروطیت شرکتی به شرکت ارائه دهد. یا اینکه دادستان ها به بوئینگ اجازه خواهند داد تا به جرم خود اعتراف کند و از محاکمه اجتناب کند.

محتوای مقاله

DPA حقیقت را پنهان می کند. رایفل می گوید که یک توافق نامه حق را پنهان می کند. “این موضوع هیچ ایده ای برای خانواده ها باقی نمی گذارد” از آنچه در داخل بوئینگ رخ داده است، زمانی که مکس در حال توسعه و آزمایش بود، و پس از اولین سقوط در سال 2018، او به مشکلات نرم افزار جدید کنترل پرواز اشاره کرد.

“خانواده ها می خواهند حقیقت را بدانند. کی جواب داد؟ کی چیکار کرد؟” پدر می گوید. “چرا آنها باید بمیرند؟”

آیک یک مشاور بازنشسته جنگلداری و سوزان یک مربی مذهبی بازنشسته است. آنها در ردینگ، کالیفرنیا زندگی می کنند، جایی که پسران خود را بزرگ کردند.

مل 29 ساله بود و خود را برای پدر شدن آماده می کرد که پرواز 302 خطوط هوایی اتیوپی شش دقیقه پس از بلند شدن هواپیما سقوط کرد. او در مدرسه ورزش می کرد و به عنوان تکنسین برای اداره حمل و نقل کالیفرنیا در ردینگ کار می کرد. بنت 26 ساله از کودکی عاشق هنرهای نمایشی بود. او در بخش پشتیبانی فناوری اطلاعات در چیکو، کالیفرنیا کار می کرد و مشتریان هنوز برای والدینش کارت می فرستند.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

آنها تنها پسران ما بودند. آنها بسیار ماجراجو، بسیار مستقل، عاشق سفر بودند.”

در اوایل سال 2019، مل و همسرش بریتنی برای یک “ماه بچه” به استرالیا رفتند. بریتنی به خانه پرواز کرد در حالی که مل با برادرش در تایوان ملاقات کرد تا تور جهانی خود را آغاز کند. او و بنت در راه رسیدن به آخرین ایستگاه خود، آفریقای جنوبی، جایی که مل قصد داشت به موج سواری برود، بودند که سوار هواپیمای خطوط هوایی اتیوپی به سمت آدیس آبابا شدند.

سوزان ریفل در کالیفرنیا صبح یکشنبه به تلفن پاسخ داد. از سوی دیگر، یکی از شرکت های هواپیمایی به آنها گفت که پسرانشان در هواپیمای سقوط کرده بودند.

آیک ریفل می گوید: «وقتی برای اولین بار آن را می شنوید، آن را باور نمی کنید. وقتی می بینید که تصادفی رخ داده است، هنوز نمی توانید آن را باور کنید. “اوه، شاید آنها نرفته اند؟” شما به همه این سناریوها فکر کنید.»

محتوای مقاله

شوک بعدی در ژانویه 2021 رخ داد: وزارت دادگستری بوئینگ را به دلیل گمراه کردن تنظیم کنندگانی که Max را تأیید کرده بودند به کلاهبرداری متهم کرد، اما در همان زمان، دادستان ها توافق نامه ای را تأیید کردند که به این معنی بود که اتهامات جنایت ممکن است پس از سه سال لغو شود.

من آن را در اخبار شنیدم. فقط ذهنمو بهم ریخت فکر کردم، چه جهنمی؟ ریفل می گوید. “من کاملا احساس ناتوانی می کردم. من نمی دانستم که توافق تعقیب قضایی چیست.

او و همسرش بر این باورند که توسط وزارت دادگستری فریب خورده اند، وزارت دادگستری تا آن زمان منکر وجود یک پرونده جنایی می شد. به گفته ریفل، بوئینگ هرگز با خانواده تماس نگرفت. او پیشنهاد می کند که این بر اساس توصیه وکلای شرکت است.

ویدیوی توصیه شده

محتوای مقاله

پوزش می طلبیم، اما این ویدیو بارگیری نشد.

ویدیو را پخش کنید

او می‌گوید: «من به (بوئینگ) برای انجام کار درست اعتماد ندارم و واقعاً اعتمادم را به وزارت دادگستری از دست داده‌ام. شعار آنها حفاظت از مردم آمریکا است، نه حمایت از بوئینگ، و به نظر من آنها همیشه از بوئینگ محافظت کرده اند.

وزارت دادگستری ماه گذشته امکان شکایت از بوئینگ را مجدداً باز کرد زیرا اعلام کرد این شرکت توافقنامه 2021 را نقض کرده است. وزارت دادگستری به طور علنی تخلفات ادعایی را روشن نکرده است.

بوئینگ اعلام کرد که از شرایط توافقنامه پیروی می کند که در آن ملزم به پرداخت 2.5 میلیارد دلار، بیشتر آن به مشتریان خطوط هوایی، و حفظ برنامه ای برای شناسایی و جلوگیری از نقض قوانین ضد کلاهبرداری ایالات متحده، از جمله شرایط دیگر است. .

این تصمیم در انتظار واشنگتن پیامدهایی برای اعضای خانواده در سراسر جهان دارد.

محتوای مقاله

157 مسافر و خدمه ای که در فاجعه اتیوپی جان باختند از 35 کشور بودند که بیشترین تعداد از کنیا و کانادا بود. تقریباً دوجین مسافر برای شرکت در کنفرانس محیط زیست سازمان ملل در نایروبی پرواز می کردند.

سقوط 10 مارس 2019 تنها چند ماه پس از آن رخ داد که یک هواپیمای بوئینگ 737 مکس 8 دیگر متعلق به شرکت هواپیمایی لاین ایر اندونزی در دریای جاوه سقوط کرد و تمام 189 سرنشین آن کشته شدند. اکثریت قریب به اتفاق مسافران پرواز 29 اکتبر 2018 اندونزیایی بودند.

در هر دو سقوط، نرم‌افزاری که با نام اختصاری MCAS شناخته می‌شود، بارها دماغه هواپیما را بر اساس خوانش‌های اشتباه از یک سنسور پایین می‌آورد.

بستگان افراد در هر دو پرواز از بوئینگ در دادگاه فدرال ایالات متحده در شیکاگو شکایت کردند. بوئینگ اکثریت قریب به اتفاق این پرونده ها را پس از اینکه خانواده ها را ملزم به افشای میزان پرداختی خود کرد، حل و فصل کرد.

محتوای مقاله

خانواده ریفل قدرت و هدف خود را در ملاقات با خانواده برخی از مسافران دیگر پرواز 302 پیدا کردند. آنها با هم به وزارت دادگستری، اداره هوانوردی فدرال و کنگره فشار آوردند تا مطمئن شوند که هواپیماها تا حد ممکن ایمن هستند.

بسیاری از دولت می خواهند که مقامات ارشد بوئینگ، از جمله مدیرعامل سابق دنیس مویلنبرگ و مدیر عامل فعلی، دیوید کالهون، که در زمان وقوع سانحه در هیئت مدیره شرکت بودند، محاکمه کند. آنها از وزارت دادگستری خواستند تا بیش از 24 میلیارد دلار بوئینگ را به دلیل آنچه یکی از وکلای آنها، پل کسل، “مرگبارترین جنایت شرکتی در تاریخ ایالات متحده” نامید، جریمه کند.

این گروه بستگان شامل خاویر دی لوئیس، مهندس هوافضا است که خواهرش گرازیلا در پرواز اتیوپی بود. و مایکل استوما و نادیا میلران که دخترشان سامیا را از دست دادند. پل نروژ و کریس و کلاریس مور کانادایی ها چندین سفر به واشنگتن داشتند تا از مقامات دولتی بخواهند که علیه بوئینگ صحبت کنند و تقاضای هواپیماهای ایمن تر کنند. همسر نیوروگه، سه فرزند و مادرشوهرش و همچنین دختر موراو دانیل در هواپیما بودند.

در ابتدا گروهی متفاوت از اعضای خانواده از طریق ایمیل به هم متصل شدند تا یکدیگر را بررسی کنند. به زودی، و به خصوص پس از ملاقات چهره به چهره، آنها مصمم تر شدند تا چیزی بیش از غم و اندوه با هم انجام دهند. آنها می خواستند شرایط را تغییر دهند.

آیک ریفل می‌گوید: «ما می‌خواهیم معنایی در آنچه برای عزیزانمان اتفاق افتاده است پیدا کنیم. اگر بتوانیم هوانوردی را ایمن‌تر کنیم تا دیگر این اتفاق نیفتد، آن‌گاه چند برد خواهیم داشت.»

محتوای مقاله