آیا واقعاً دموکراسی کانادا در خطر است؟

محتوای مقاله

یک ماه پیش در مراسم هشتادمین سالگرد D-Day در فرانسه، نخست وزیر جاستین ترودو هشداری درباره وضعیت دموکراسی صادر کرد.

محتوای مقاله

او در جونو بیچ گفت که «امروزه هم در معرض تهدید است، … توسط متجاوزانی که می خواهند مرزها را از نو ترسیم کنند، تهدید می شود. با عوام فریبی، اطلاعات نادرست، اطلاعات غلط، مداخله خارجی تهدید می شود.»

با توجه به اینکه کانادایی ها حداقل در سه انتخابات استانی پاییز امسال و رأی گیری فدرال در سال آینده رای خواهند داد، نگرانی ها در مورد پایداری دموکراسی در جبهه های مختلف ایجاد شده است.

اما آیا واقعاً دموکراسی کانادا در معرض تهدید است؟ دانشمندان علوم سیاسی می گویند که در حالی که سیاست ها و نهادهای کانادا با چالش های زیادی روبرو هستند، به طور کلی وضعیت وخیم نیست.

دانیل بلند، مدیر مؤسسه مطالعات کانادایی در دانشگاه مک گیل گفت: «در مقایسه، دموکراسی کانادا کاملاً قوی و از نظر نهادی کاملاً قوی است به این معنا که انتخابات ما عموماً منصفانه تلقی می شود.

محتوای مقاله

“اما باز هم بستگی به این دارد که به چه چیزی نگاه می کنید.”

برخی از مشکلات جدی تر منجر به اتهامات دخالت خارجی شده است.

پیر پولیور، رهبر محافظه کار، ترودو را به دلیل بررسی این اتهامات متهم به “اقدام علیه منافع کانادا” کرد، در حالی که جگمیت سینگ، رهبر حزب ملی دموکراتیک خلق کرد، گفت که ترودو پیامی ارسال کرده است که “مایل است سطحی از مداخله خارجی را بپذیرد” که دموکراسی را تضعیف می کند و اعتماد را تضعیف می کند. از کانادایی ها

در همین حال، ترودو و NDP محافظه کاران را به تضعیف نهادهای دموکراتیک در تلاش برای برکناری رئیس مجلس عوام گرگ فرگوس در ماه می متهم کردند.

همچنین یک حمله امنیتی سایبری در آوریل به آدرس‌های ایمیل دولت بریتیش کلمبیا صورت گرفت که به گفته این استان احتمالاً کار «آژانس دولتی یا تحت حمایت دولتی» این بازیگر بوده است.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

دیوید آبه نخست وزیر این ماه از ترودو خواست تا به اطلاعات آژانس جاسوسی کانادا برای کمک به حفاظت از ساکنان استان و نهادهای دموکراتیک آن دسترسی داشته باشد.

BC در 19 اکتبر پای صندوق های رای می رود، در حالی که انتخابات نیوبرانزویک دو روز بعد و انتخابات ساسکاچوان در 28 اکتبر است. تیم هیوستون، نخست‌وزیر نوا اسکوشیا شک دارد که به یک انتخابات ثابت پایبند باشد. تابستان آینده، در میان گمانه زنی ها درباره انتخابات زودهنگام.

در گزارش سال 2023 خانه آزادی، کانادا امتیاز تقریباً عالی 98 از 100 را به دست آورد و تنها به لایحه 21 کبک که برخی از کارمندان دولتی را از پوشیدن نمادهای مذهبی منع می کند و نابرابری که جوامع بومی و سیاه پوست با آن مواجه هستند، شکست خورد.

محتوای مقاله

پروژه شاخص‌های حکومت پایدار آلمان، کانادا را از نظر کیفیت دموکراسی در رتبه دهم جهان قرار داد و مجدداً نابرابری با جوامع بومی و جلسات پول برای دسترسی بین سیاستمداران و اهداکنندگان را به عنوان موضوعات مشکل‌ساز ذکر کرد.

پاتریک فافورد، استاد علوم اجتماعی در دانشکده تحصیلات تکمیلی امور عمومی و بین‌الملل دانشگاه اتاوا، گفت که اگرچه رتبه‌بندی‌های بین‌المللی دلگرم‌کننده است، اما واضح است که زمینه‌هایی وجود دارد که باید برای حفظ یک دموکراسی با کیفیت مورد توجه قرار گیرد.

فافورد گفت یکی از قابل توجه ترین تغییرات در سیاست کانادا، افزایش فشار بر سیاستمداران برای درگیر شدن در لفاظی های حزبی “پیگیری کوتاه مدت چرخه اخبار” است، که نه تنها اعتماد عمومی به دولت را تضعیف می کند، بلکه می تواند مستعد اطلاعات نادرست باشد.

محتوای مقاله

فافورد گفت: «فکر می‌کنم می‌توان گفت که اکنون بیش از 10 یا 20 سال پیش نگران هستم. یک مشکل دائمی وجود دارد که سیاستمداران تمایل به شعار و راه حل های ساده دارند، اما مشکلات پیچیده هستند.

وی گفت: «جنجال کنونی بر سر مداخله خارجی نمونه کاملی از آن است.

او گفت: «مشکل این نیست که بتوان آن را با انگشت نشان دادن و تلاش برای سرزنش حل کرد.

این امر مستلزم این است که سیاستمداران در میان مدت و بلندمدت بیندیشند و بپرسند که ابتدا برای حل مشکل و همچنین حفظ اعتماد عمومی به انتخابات چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

“و این سوالی متفاوت از “چگونه می توانم این را به سود کوتاه مدت خود تبدیل کنم؟” است.

رابرت بوثول، استاد بازنشسته تاریخ در دانشگاه تورنتو، گفت که زبان خشمگین و تقریباً تندخو در سیاست کانادا نباید باعث نگرانی شود. او گفت که این پدیده جدیدی نیست و دوره های دیگر نیز شاهد لفاظی های بحث برانگیزتری بوده است.

محتوای مقاله

بوثول گفت: «اگر به جنگ جهانی اول نگاه کنید، سیاست کانادا به طرز باورنکردنی متخاصم و بسیار بد بود. افرادی بودند که یکدیگر را به خیانت در روزنامه ها و کاریکاتورها متهم می کردند که به نظر من می توان آنها را نژادپرست خواند.

فافورد موافقت کرد که لفاظی ها و اطلاعات نادرست ناشی از پوپولیسم جدید نیست — آنچه جدید است این است که “به گونه ای هماهنگ شده و تامین مالی شده است که قبلاً ندیده ایم.”

او گفت که چنین روندهایی در جاهای دیگر – به ویژه انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در نوامبر – بر چشم انداز سیاسی کانادا نیز تأثیر می گذارد.

تمایل دونالد ترامپ برای بازگشت به قدرت با انکار انتخابات در کنگره آمریکا همزمان شد.

گزارش جدیدی که ماه گذشته توسط ایالات متحده اکشن منتشر شد، گروهی که منکران انتخابات را ردیابی می‌کند، می‌گوید که تقریباً یک سوم قانون‌گذاران در کنگره آمریکا از تلاش ترامپ برای براندازی یا زیر سؤال بردن اعتبار نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری 2020 حمایت می‌کنند. انتخابات چندین نفر دیگر امیدوارند با نامزدی در مجلس نمایندگان و سنا امسال به آنها بپیوندند.

محتوای مقاله

فافورد گفت: «این یک پدیده فوق‌العاده نگران‌کننده در شرایط ایالات متحده است، جایی که سیاستمداران هر کاری که می‌توانند برای ایجاد شک عمومی در مورد انتخابات و دخالت در انتخابات انجام می‌دهند.

با این حال، او خاطرنشان کرد که به نظر نمی رسد کانادا همان سطح بدبینی نسبت به نهادهای دولتی را داشته باشد و فشارهای مشابهی بر دموکراسی نباید در کوتاه مدت تا میان مدت ظاهر شود.

فافورد گفت: “دراز مدت، مطمئن نیستم.” هرچه این اتفاق بیشتر در ایالات متحده بیفتد، در طول زمان تأثیر بیشتری خواهید داشت. اما حداقل در کوتاه‌مدت، من فکر می‌کنم که ما تا حدودی از استدلال افراطی که می‌گوید به انتخابات ما قابل اعتماد نیست، مصون مانده‌ایم.»

فافورد گفت که برای کانادا مهم است که به “علل اصلی” بی اعتمادی رسیدگی کند. او گفت که لفاظی های سیاسی خشمگین در طول جنگ جهانی اول و قبل از جنگ جهانی دوم ناشی از نابسامانی اقتصادی بود و سیاستمداران باید به آسیب پذیری اقتصادی فعلی که بسیاری در کشور احساس می کنند رسیدگی کنند.

محتوای مقاله

بلند گفت که در حالی که نگرانی هایی در مورد دموکراسی در خارج از کشور وجود دارد، راه حل هایی نیز می تواند از خارج از کانادا برای حفظ دموکراسی ارائه شود.

او گفت که رای دادن اجباری در استرالیا نمونه ای از اصلاحات انتخاباتی است که کانادا می تواند در نظر بگیرد.

بلند گفت: «ما باید اصلاحاتی را که در سایر کشورها برای رفع کسری دموکراتیک یا بحران آشکار دموکراتیک اتخاذ شده است، بررسی کنیم و ببینیم که آیا این سیاست‌ها کارساز هستند یا خیر.

و اگر آنها موثر واقع شوند، می‌توانیم برخی از این سیاست‌ها را تطبیق دهیم تا از این منظر شروع نکنیم که منحصربه‌فرد هستیم و مشکلات ما در جای دیگری وجود ندارد.»

– با فایل های آسوشیتدپرس.

محتوای مقاله