آیا کانادا به کشوری با نابرابری شدید تبدیل شده است؟

محتوای مقاله

اسکات شیمان، جیاروی لیانگ و الکساندر ویلسون

یک نخبه کوچک در بالا، تعداد بسیار کمی از مردم در وسط و یک توده بزرگ از مردم در پایین.

این روزها نسبت خیره کننده ای از مردم جامعه کانادا را اینگونه می بینند.

از سال 2019 تا 2024، ما درک نابرابری را در یک سری بررسی‌های ملی سالانه دنبال کردیم. با کمک گروه آنگوس رید، ما اطلاعات بیش از 20000 کانادایی را در مطالعه کیفیت کار و زندگی اقتصادی در دانشگاه تورنتو در کانادا جمع آوری کردیم.

محتوای مقاله

برای اندازه گیری نابرابری ادراک شده، ما رویکردی را دنبال کردیم که محققان برای دهه ها در ماژول نابرابری اجتماعی برنامه بین المللی تحقیقات اجتماعی از آن استفاده کرده اند. تصاویر و توضیحاتی از پنج نوع جامعه نشان می‌دهد که سطوح مختلف نابرابری را منعکس می‌کند و از پاسخ‌دهندگان می‌پرسد: «کانادا امروز چه نوع جامعه‌ای است – کدام نمودار نزدیک‌ترین است؟»

نوع A بیانگر شدیدترین سطح نابرابری است: یک نخبه کوچک در بالا، چند نفر در وسط، و یک توده بزرگ در پایین. از این نقطه به بعد، تصاویر نابرابری کمتر خشن می شوند. به عنوان مثال، نوع C شبیه یک هرم است که افراد کمتری در پایین آن قرار دارند. جای تعجب نیست که اکثر مردم نوع D را ترجیح می دهند، جامعه ای که اکثر مردم در وسط آن قرار دارند.

سال گذشته ما یافته های خود را از افزایش درک نابرابری شدید منتشر کردیم. در سال 2019، ما متوجه شدیم که 19 درصد فکر می کردند کانادا بیشتر شبیه نوع A است. تا سال 2023، 32 درصد فکر می کردند که دارند. و این مسیر ادامه یافت.

در نظرسنجی ماه مه ما، 38 درصد عظیم اکنون کانادا را نوع A می دانند. این افزایش 19 درصدی در طول پنج سال است.

به ندرت می توان چنین تغییر بزرگی را در ادراک در مدت زمان کوتاهی یافت. اما زمانی که داده‌های الهام‌گرفته از روند همسایگان خود در جنوب را تجزیه و تحلیل کردیم، تغییرات چشمگیرتری پیدا کردیم.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

همانطور که مسابقه مجدد بین جو بایدن و دونالد ترامپ در حال گسترش است، ما چیزهای زیادی در مورد اینکه چگونه برداشت ها از اقتصاد بر اساس وابستگی های سیاسی متفاوت است می شنویم. ما تعجب کردیم که آیا کانادا نیز پویایی مشابهی را نشان می دهد.

با شروع درک نابرابری، ما تفاوت‌های چشمگیری بین جهت‌گیری‌های سیاسی پیدا کردیم. در سال 2019، رای دهندگان محافظه کار و لیبرال دیدگاه های مشابهی داشتند و 17 درصد از هر دو گروه گفتند که کانادا به شدت نابرابر است. اکنون، 41 درصد از رای دهندگان محافظه کار و 31 درصد از رای دهندگان لیبرال می گویند که کانادا شبیه نوع A است. رای دهندگان NDP معمولاً گروهی بوده اند که حداقل تا کنون کانادا را به شدت نابرابر توصیف کرده اند.

افزایش 14 درصدی رای دهندگان لیبرال و NDP از سال 2019 شگفت انگیز است، اما در مقایسه با افزایش بی سابقه 24 درصدی در میان رای دهندگان محافظه کار کمرنگ است.

چه خبر؟ تقصیر اصلی افزایش هزینه های زندگی است. برای سنجش درک کانادایی ها، ما پرسیدیم: “تجربه شما از هزینه زندگی در چند سال گذشته چگونه تغییر کرده است؟”

ما متوجه شدیم که سهم کلی پاسخ دهندگانی که گفتند تجربه آنها به طور قابل توجهی بدتر شده است، از 28 درصد در سال 2019 به 49 درصد در سال 2023 جهش کرد، قبل از اینکه در سال 2024 به 50 درصد رسید.

محتوای مقاله

با این حال، باز هم ما یک واگرایی را بر اساس جهت گیری سیاسی مشاهده می کنیم. تصورات از وخامت عمده در هزینه زندگی در میان رای دهندگان لیبرال و NDP بین سال های 2019 و 2023 افزایش یافت و در سال 2024 کاهش یافت. اما در میان رای دهندگان محافظه کار، از سال 2023 تا 6 واحد دیگر افزایش یافت.

در سال 2023، به دنبال نظرسنجی فدرال رزرو در مورد اقتصاد خانوارها و تصمیم گیری در سال 2022، ما شروع به ردیابی ادراک از اقتصاد با استفاده از این سوال کردیم: “شرایط اقتصادی فعلی در این کشور را چگونه ارزیابی می کنید – بد، منصفانه، خوب یا عالی؟” »

در طول سال گذشته، ما شاهد کاهش قابل توجهی در سهم رای دهندگان لیبرال و NDP بوده ایم که اقتصاد کانادا را «فقیر» توصیف می کنند. در مقابل، رای دهندگان محافظه کار که در سال 2023 دیدگاه بسیار منفی تری نسبت به اقتصاد داشتند، حتی بدتر شدند.

درک نابرابری شدید، افزایش هزینه های زندگی و اقتصاد ضعیف نشان دهنده مجموعه ای از احساسات کشنده سیاسی است، اما عناصر متغیر هستند.

از یک سو، نابرابری ادراک شده در میان رای دهندگان لیبرال و NDP همچنان در حال افزایش است، حتی زمانی که به نظر می رسد منفی بودن آنها در مورد هزینه زندگی و اقتصاد ضعیف در حال تثبیت است (البته در سطح بالایی). از سوی دیگر، رای دهندگان محافظه کار، یکپارچگی و تیرگی روزافزون را در مورد هر سه عنصر نشان می دهند.

محتوای مقاله

جدای از اختلافات سیاسی وحشیانه، بدبینی جمعی در مورد نابرابری احتمالاً به دلیل زخم های روانی مرتبط با افزایش شدید هزینه های زندگی تشدید خواهد شد. علاوه بر این، از زمانی که ما ردیابی آن را شروع کردیم، تقریباً هیچ کس – صرف نظر از وابستگی سیاسی – بهبودی در هزینه زندگی گزارش نکرده است. بنابراین وقتی مردم می گویند که هزینه زندگی در سال های اخیر “به همان اندازه” باقی مانده است، این برای بسیاری به “بد ماندن” ترجمه می شود.

همان دیگر به اندازه کافی خوب نیست. اگر سال گذشته در زیر آب بوده اید، مانند سال گذشته بمانید، بهتر نخواهد بود. برای اینکه درک نابرابری کاهش یابد، کانادایی ها باید درک بهتری از هزینه زندگی داشته باشند.

چرخاندن این کشتی به زمان زیادی نیاز دارد. اما داده‌های ما نشان می‌دهد که حتی اگر او بتواند آن را بچرخاند، این که آیا آب‌ها صاف یا ناهموار به نظر می‌رسند احتمالاً به این بستگی دارد که فرد در کدام کشتی سیاسی – و کاپیتان کیست.

اسکات شیمن، مدیر مطالعات کانادا و استاد جامعه شناسی در دانشگاه تورنتو است. جیاروی لیانگ دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی در دانشگاه تورنتو است. الکساندر ویلسون دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی در دانشگاه تورنتو است.

محتوای مقاله