کمبود زمان، به هم ریختگی قوانین می تواند باعث رقابت رهبری لیبرال شود

محتوای مقاله

اتاوا – درخواست ها برای کناره گیری جاستین ترودو از رهبری حزبی که تقریباً به تنهایی از آستانه شکست در انتخابات سال 2011 خارج شد، تشدید شده است.

محتوای مقاله

با این وجود، ترودو در تصمیم خود برای رهبری حزب در انتخابات بعدی قاطع بود.

اما حتی در حالی که چندین لیبرال منتخب سابق، وفاداران حزب و استراتژیست‌ها می‌گویند زمان آن فرا رسیده است که نخست‌وزیر از ترس اینکه حزب را با شماره‌های شخصی‌اش به پایین بکشد، کناره‌گیری کند، بسیاری نیز اذعان می‌کنند که رقابت رهبری لیبرال خطرناک و یک تجارت کثیف است.

این حزب از سال 2013، زمانی که لیبرال ها قوانین را تغییر دادند تا به شهروندان عادی بیشتر در مورد اینکه چه کسی رهبری حزب را به دست می گیرد، یک رهبر جدید انتخاب نکرده است.

این بخشی از طرح “نقشه راه تجدید” هیئت مدیره برای احیای حزب بود.

این تغییرات باعث شد که یک جنبش سیاسی پشت سر ترودو شکل بگیرد که به راحتی در رقابت پیروز شد و پس از یک دوره بحران حزب را بازسازی کرد.

محتوای مقاله

ترودو پس از رای گیری به جمعیتی که تشویق می کردند گفت: «برای من فرقی نمی کند که کرتین لیبرال بودید، لیبرال ترنر، لیبرال مارتین یا هر لیبرال دیگری.

«دوران لیبرال‌های خط خطی شده همین‌جا، امشب، به پایان می‌رسد.»

ویدیوی توصیه شده

پوزش می طلبیم، اما این ویدیو بارگیری نشد.

ویدیو را پخش کنید

رهبری او دوره جدیدی از وحدت لیبرال را آغاز کرد، اما جینی راث، استراتژیست محافظه کار، گفت که حزب نیز به شکل او بازسازی شده است.

راث که به عنوان مدیر ارتباطات پیر پولیو در طول رقابت های رهبری او خدمت می کرد، می گوید: «حزب لیبرال به نوعی در اطراف ترودو به عنوان یک کیش شخصیت بازسازی شد، و زمانی که او محبوب بود کار کرد.

حالا که دیگر اینطور نیست، هویت حزب در خطر است.

من فکر می‌کنم بسیاری از لیبرال‌ها نگران این هستند که رقابت رهبری چه معنایی دارد، زیرا هیچ تشکیلات واقعی وجود ندارد.»

محتوای مقاله

محتوای مقاله

اگر ترودو قبل از انتخابات بعدی استعفا می داد، حزب نه تنها باید قبل از انتخابات بعدی یک رهبر جدید پیدا کند، بلکه باید معنای لیبرال بودن را دوباره تعریف کند.

اندرو پرز، لیبرال و استراتژیست قدیمی در Perez Strategies می گوید: «نام تجاری حزب لیبرال امروزه مترادف جاستین ترودو شده است.

او اخیراً خواستار استعفای ترودو شده است، اما اذعان دارد که با انتخابات بعدی که کمتر از یک سال و نیم باقی مانده است، دشوار است. او گفت که این یک خطر است، به ویژه تحت قوانینی که ترودو را به رهبری حزب رساند.

هدف این بود که رای دادن مردم به رهبر لیبرال با اجازه دادن به آنها برای پیوستن به حزب به عنوان “حامیان” آسان تر شود تا بتوانند بدون پرداخت هزینه عضویت رای دهند.

محتوای مقاله

در سال 2016، آنها از این هم فراتر رفتند و کمک های حزبی را به کلی لغو کردند.

در آن زمان، حزب گفت که باید لیبرال‌ها را «بازتر و در دسترس‌تر» کند.

اما برخی از استراتژیست ها می گویند که این امر همچنین رقابت رهبری بعدی را مستعد لابی گری توسط گروه های ذینفع خاص می کند.

پرز گفت: واضح است که چگونه می توان از این سیستم در رقابت رهبری استفاده کرد. او به ویژه نگران درگیری‌های جاری بین اسرائیل و حماس در نوار غزه و تأثیر تفرقه‌انگیز آن بر سیاست کانادا است.

من نگران نقش افراد خاص هستم که می توانند حول یک موضوع بسیج شوند و بر اساس یک موضوع تصمیم بگیرند که چه کسی حزب را رهبری کند.»

در حالی که برخی از تصمیمات در مورد رقابت رهبری ممکن است توسط شورای حزب گرفته شود، تغییرات مهم تر در عضویت مستلزم اصلاحات در قانون اساسی حزب است. باید از طریق رای عضویت می گذشت.

محتوای مقاله

بحث‌ها برای برگزاری کنوانسیون حزب در بهار آینده در جریان است – برای تغییر قوانین زمانی که یک رقابت فوری رهبری وجود دارد، خیلی دیر است.

جدول زمانی به اندازه کافی سخت خواهد بود که فقط برای به دست آوردن یک رهبر جدید قبل از شرکت در انتخابات کانادایی ها، لیبرال ها، از جمله پرز، می گویند که این بحران غیرقابل عبور نیست.

مسابقات رهبری معمولاً حداقل یک ماه طول می کشد. به طور رسمی، رقابت رهبری تنها پنج ماه از پیروزی ترودو می گذشت، اما نامزدها تقریباً دو سال بود که برای آن آماده می شدند.

پس از استعفای استیون هارپر پس از انتخابات 2015، محافظه کاران نیز دو سال طول کشید تا در مورد یک رهبر جدید تصمیم بگیرند. رقابتی که پیر پویو را به رهبری محافظه کاران هدایت کرد، هشت ماه به طول انجامید.

محتوای مقاله

همه این افراد تجملات زمان را داشتند، چیزی که اکنون کم است. انتخابات بعدی کمتر از 15 ماه دیگر باقی مانده است. هر کسی که به عنوان رهبر انتخاب شود با یک انتخابات فوری روبرو خواهد شد.

بسیاری در اتاوا از کیم کمپبل نخست وزیر سابق به عنوان هشدار یاد کردند. او در ژوئن 1993 جانشین برایان مولرونی بسیار نامحبوب به عنوان رهبر حزب محافظه کار مترقی و نخست وزیر شد و تنها شش ماه دوام آورد.

این حزب در انتخابات 1993 شکست خورد و تنها دو کرسی در مجلس عوام داشت.

اسکات رید، که به عنوان مدیر ارتباطات برای نخست وزیر سابق، پل مارتین خدمت می کرد، گفت که مردم نتیجه گیری های اشتباهی از داستان گرفته اند.

«مردم فکر می کنند کیم کمپبل محکوم به فنا بود. او نبود.»

محتوای مقاله

او گفت که تعداد نظرسنجی‌های کمپبل پس از پیشنهاد رهبری او افزایش یافت، او فقط نمی‌توانست تخیل مردم را حفظ کند.

رید گفت: “هیچ چیزی برای رد این احتمال وجود ندارد که یک رقابت سریع رهبری می تواند موجی از حرکت، توجه و انرژی ایجاد کند که شما می توانید مستقیماً آن را به انتخابات عمومی هدایت کنید.”

او گفت که این داستان پدر ترودو، پیر ترودو بود، زمانی که او از رقابت های رهبری به انتخابات عمومی سال 1968 رفت و یکی از بزرگترین اکثریت های پارلمانی در تاریخ اخیر را به دست آورد.

برخی از لیبرال ها به طور خصوصی حدس می زنند که با توجه به شانس فعلی لیبرال ها برای برنده شدن در انتخابات بعدی، احتمالاً رهبر بعدی فقط یک جایگاه برای رهبر واقعی است.

محتوای مقاله

‌ ‌ ‌ در مرحله بعد، تعداد زیادی نامزد بالقوه وجود دارند که بی سر و صدا در حال سازماندهی هستند. در صورتی که ترودو کار را قطع کند، آماده است، به این امید که هر کسی که برنده شود، مدت زیادی دوام نیاورد.

پس از شکست پل مارتین در انتخابات 2006، لیبرال ها از دو رهبر که هر کدام تنها یک انتخابات دوام آوردند، یعنی استفان دیون و مایکل ایگناتیف جان سالم به در بردند.

پس از شکست دولت استیون هارپر در سال 2015، محافظه کاران نیز همین کار را کردند و اندرو شیر و ارین اوتول نیز هرکدام فقط یک کارزار انتخاباتی شکست خورده را اداره کردند.

وزرای کابینه کریستیا فریلند، ملانی جولی، فرانسوا فیلیپ شامپاین، آنیتا آناند و شان فریزر در مراحل مختلف آمادگی برای رهبری احتمالی هستند. همچنین مارک کارنی، رئیس سابق بانک مرکزی کانادا.

هیچ کس به طور فعال ترودو را جابجا نمی کند، و هیچ نظرسنجی در حال حاضر نشان نمی دهد که نامزدی وجود دارد که خیلی بهتر از او یا اصلاً کار کند.

رید گفت که مهمترین چیز برای لیبرال ها پرهیز از ذهنیت شکست طلبانه است.

او گفت: «حزبی که بگوید «بیایید بر اساس این اصل سازماندهی کنیم که شکست می‌خوریم» شکست خواهد خورد.

“با تاب خوردن بیا پایین.”

محتوای مقاله