آیا جدیدترین خطر امنیت سایبری یک سپر افرا است یا یک ابزار دیجیتال؟

محتوای مقاله

به عنوان یک محقق آمریکایی امنیت سایبری که رویکرد کانادا به امنیت دیجیتال را از نزدیک دنبال می‌کند، وقتی در مورد آخرین طرح‌های تامین مالی امنیت سایبری این کشور می‌خوانم، نمی‌توانم ترکیبی از شک و ترس را احساس نکنم.

محتوای مقاله

این یک داستان کاملاً آشنا است: وعده‌های کلان، مبالغ هنگفت پول، و تردید در مورد اینکه آیا به تغییر واقعی و مؤثر منجر می‌شود یا اینکه به جای دفاع دیجیتالی قوی کانادا، به مجسمه‌ای از جاستین ترودو دست خواهیم یافت. . نیاز دارد.

بیایید با گزارش‌های اخیر شروع کنیم مبنی بر اینکه دولت کانادا تلاش‌های امنیتی سایبری خود را افزایش می‌دهد.

آنها وزن زیادی روی این مشکل می گذارند و اذعان دارند که تهدیدات سایبری در حال افزایش است و دفاع موجود کانادا به اندازه یک برگ افرا کاغذی در یک کولاک استوار است. سوال بزرگ این است که آیا این پول واقعاً تفاوتی ایجاد خواهد کرد یا فقط یک مورد دیگر از نگاه سیاسی است؟

در همین حال، سایت خبری مایکروسافت تصویری زیبا از استارت آپ های کانادایی امنیت سایبری دارد که به نظر می رسد با جادوی هوش مصنوعی (AI) همه ما را نجات دهند. این شرکت‌های فناوری جوان و پیشرفته، شوالیه ما در زره‌های دیجیتال درخشان هستند و روی راه‌حل‌هایی برای محافظت از داده‌های ما در برابر مجرمان سایبری کار می‌کنند. این یک ایده عالی است، اما اگر کمی در مورد اینکه همه چیز به خوبی انجام می شود، شک دارم، مرا ببخشید.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

اول، بیایید به فیل در اتاق بپردازیم: مخارج دولت. از لحاظ تاریخی، دولت ترودو در تبدیل فرصت‌های طلایی به کابوس‌های بوروکراتیک مهارت دارد. شکست حقوق و دستمزد فینیکس را در نظر بگیرید. قرار بود پرداخت‌ها به کارمندان فدرال ساده شود، اما در عوض به یک شوخی ملی تبدیل شد و هزاران کارمند یا حقوق نمی‌گیرند یا بیش از حد حقوق دریافت می‌کنند. حالا ما به همین افراد برای محافظت از مرز دیجیتال ما اعتماد داریم؟

نکته ای که در مورد امنیت سایبری وجود دارد این است: این فقط در مورد پول انداختن برای مشکل نیست، بلکه در مورد سرمایه گذاری عاقلانه، استخدام استعدادهای مناسب و حفظ سطحی از انعطاف پذیری برای سازگاری با تهدیدات در حال تکامل است. ما به یک سیستم فعال نیاز داریم، نه یک سیستم واکنشی. سازمان های دولتی دقیقاً به دلیل چابکی خود شناخته نشده اند.

محتوای مقاله

در مورد بخش خصوصی، سر و صدای زیادی در مورد راه حل های مبتنی بر هوش مصنوعی وجود دارد. اشتباه نکنید، هوش مصنوعی هیجان انگیز و پر از پتانسیل است.

اما بیایید وانمود نکنیم که یک گلوله نقره ای است. سیستم‌های هوش مصنوعی برای آموزش مؤثر به حجم عظیمی از داده‌ها نیاز دارند، اما حدس بزنید چیست؟ هنوز هم می توان آنها را فریب داد. این یکی از دلایلی است که ایلان ماسک از دولت‌ها خواسته است تا فناوری هوش مصنوعی را با دقت بیشتری تنظیم کنند، زیرا هکرها دائماً تاکتیک‌های خود را تغییر می‌دهند و هوش مصنوعی، هر چقدر هم هوشمند باشد، تنها می‌تواند یک قدم عقب بماند.

علاوه بر این، اتکا به هوش مصنوعی مجموعه ای از چالش ها را به همراه دارد. هوش مصنوعی فقط به اندازه داده هایی است که روی آن آموزش داده شده و الگوریتم هایی که زیربنای آن هستند. اگر مراقب نباشیم، می‌توانیم با سیستم‌های هوش مصنوعی مواجه شویم که مغرضانه، ناقص یا بدتر از آن آسیب‌پذیر در برابر دستکاری هستند. چت ربات Tay مایکروسافت را به خاطر دارید که در کمتر از 24 ساعت به یک فاجعه روابط عمومی تبدیل شد؟ بله، وقتی هوش مصنوعی اشتباه می کند، این اتفاق می افتد. حال این را در چارچوب امنیت سایبری ملی تصور کنید. به خصوص از آنجایی که تعداد فزاینده ای از مجرمان سایبری خودشان بیش از پیش به هوش مصنوعی متکی هستند.

محتوای مقاله

پوزش می طلبیم، اما این ویدیو بارگیری نشد.

ویدیو را پخش کنید

همچنین در مورد استارتاپ ها صحبت خواهیم کرد. دیدن شکوفایی نوآوری و کارآفرینی در کانادا فوق العاده است، اما استارت آپ ها ذاتاً مخاطره آمیز هستند. بسیاری از آنها در چند سال اول زنده نمی مانند. شرط‌بندی امنیت سایبری ملی کانادا بر روی تعداد انگشت شماری از شرکت‌های جوان مانند قرار دادن تمام تخم‌های خود در یک سبد اثبات نشده با فناوری پیشرفته است. اگر این استارت آپ ها شکست بخورند یا فناوری آنها شکست بخورد چه اتفاقی می افتد؟

سپس مسئله مقیاس وجود دارد. ممکن است استارت‌آپ‌ها ایده‌های درخشانی داشته باشند، اما گسترش آن راه‌حل‌ها برای محافظت از کل یک ملت، جانوری کاملاً متفاوت است. ایمن نگه داشتن یک کسب و کار کوچک یا حتی یک شرکت بزرگ یک چیز است، اما حفاظت از زیرساخت های دولتی، سیستم های مراقبت های بهداشتی، موسسات مالی و تاسیسات حیاتی یک وظیفه مهم است.

محتوای مقاله

بنابراین اگر دولت کانادا این موضوع را درست انجام ندهد، چه عواقبی ممکن است داشته باشد؟

خب، مخاطرات بیشتر از چند نشت اطلاعات شرم آور است. در بدترین سناریو، ما انتظار داریم که خدمات ضروری دچار اختلال شود – تصور کنید بیمارستان ها نتوانند به سوابق بیماران دسترسی داشته باشند، سیستم های مالی از کار بیفتند و برق قطع شود. ناگفته نماند که اعتماد عمومی به نهادهای ما که هم اکنون شکننده است، از بین رفته است. تصور کنید که اگر یک حمله سایبری مبتنی بر هوش مصنوعی بتواند انتخابات فدرال آتی در کانادا یا ایالات متحده را از مسیر خارج کند، تصور کنید. یا عواقب اقتصادی آن را در نظر بگیرید که بانک‌های بزرگ دچار سرقت سایبری شوند. ما در حال صحبت از صدمات بالقوه میلیاردی هستیم، نه اینکه به آسیب بلندمدت شهرت اشاره کنیم.

محتوای مقاله

و بیایید حریم خصوصی را فراموش نکنیم. کانادایی ها به درستی نگران نحوه استفاده و محافظت از داده های شخصی خود هستند. اگر اقدامات امنیت سایبری ناکافی باشد، نه تنها داده های دولتی و شرکتی، بلکه اطلاعات خصوصی نیز در معرض خطر قرار می گیرند. سرقت هویت، کلاهبرداری مالی، و نقض اطلاعات شخصی به طور تصاعدی در نتیجه کلاهبرداری های جعل رمز عبور و گسترش سریع حملات بات نت افزایش یافته است.

اگرچه خوب است که شاهد افزایش امنیت سایبری توسط دولت و بخش خصوصی باشیم، کانادا باید هوشیار بماند. حیاتی است که هر بودجه ای که تخصیص داده می شود عاقلانه خرج شود و صرفاً به دنبال فناوری های جدید درخشان و بدون درک محدودیت ها و خطرات آنها نباشد. کانادایی ها باید خواهان شفافیت و پاسخگویی در استفاده از این منابع باشند.

به عنوان یک آمریکایی که به این موضوع نگاه می کند، پتانسیل موفقیت بزرگ را می بینم، اما پتانسیل اشتباهات بزرگ را نیز می بینم. بنابراین وقتی نوبت به حفاظت از دارایی های دیجیتال کانادا می رسد، زمان آن رسیده که قاطعانه و استراتژیک باشید. در غیر این صورت، اقدام بزرگ امنیت سایبری کانادا در سال 2024 به طور بالقوه می‌تواند به یکی دیگر از موارد گران‌قیمت تبدیل شود و همسایه‌های شمالی من را سرد، آسیب‌پذیر کند و بپرسد: “چه اتفاقی افتاده، هان؟”

— جولیو ریورا یک استراتژیست تجاری و سیاسی، محقق امنیت سایبری، بنیانگذار RivITMedia.Com، تحلیلگر سیاسی و مقاله نویس است.

محتوای مقاله