محتوای مقاله
خرد متعارف حاکی از آن است که دیوان عالی، مانند کشور، عمیقاً بر اساس خطوط حزبی و ایدئولوژیک تقسیم شده است. اما این تصمیمات تاریخی اخیر دادگاه و این واقعیت را نادیده می گیرد که قضات لیبرال و محافظه کار اغلب در بلوک ها رأی نمی دهند.
تبلیغات 2
محتوای مقاله
منتقدان دادگاه تمایل دارند به این واقعیت های ناراحت کننده با گفتن چیزی شبیه این پاسخ دهند: “مطمئناً، اما در مورد مسائل بزرگ، مواردی که باعث شکاف های فرهنگی می شوند، محافظه کاران در اکثریت هستند و لیبرال ها اقلیت مخالف هستند.”
بدیهی است که این گاهی اوقات درست است. تصمیم دابز که Roe v. Wade را باطل کرد، یک مثال نمونه است. در حالی که من فکر می‌کنم دابز تصمیم درستی در مورد شایستگی‌ها گرفت، اما تصمیمی مهم و قطبی در راستای خطوط ایدئولوژیک بود.
من خوشحالم که آن را اعتراف می کنم، اما چرا منتقدان نمی توانند غیر از این را بپذیرند؟ اگر دادگاه پرونده های مهم را در راستای خطوط ایدئولوژیک تصمیم نگیرد، آنها به سادگی از مهم خواندن پرونده ها خودداری می کنند.
سال گذشته، دادگاه پرونده‌ای را از سوی پزشکان ضد سقط جنین که تلاش می‌کردند کاهش محدودیت‌های سازمان غذا و دارو در مورد داروی سقط جنین میفپریستون را لغو کنند، بررسی کرد. پس از دابز، بسیاری به دلایل واضح، پرونده را مهم و تفرقه‌انگیز می‌دانستند.
آفتاب ظهر تو
محتوای مقاله
تبلیغات 3
محتوای مقاله
با این حال، هفته گذشته دادگاه عالی 9-0 به نفع موضع مدافعان حقوق سقط جنین رای داد. اگر به دقت گوش کنید، تقریباً می توانید صدای انبوه منتقدان قضایی طرفدار حقوق سقط جنین را بشنوید که زمزمه می کنند: “هیچی”.
حقوق اسلحه نمونه بارز دیگری از قطب بندی حزبی است. و هفته گذشته، دادگاه عالی در این مورد در محور مخوف محافظه کار-لیبرال رای داد. هر شش قاضی منصوب شده توسط جمهوری خواهان به لغو ممنوعیت سهام دست انداز رای دادند، که برای اهداف عملی، سلاح های نیمه اتوماتیک قانونی را به سلاح های خودکار مشابه مسلسل هایی که برای 100 سال غیرقانونی بوده تبدیل می کند.
این ممنوعیت سهام توسط اداره الکل، تنباکو، سلاح گرم و مواد منفجره در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، پس از تیراندازی دسته جمعی در لاس وگاس در سال 2017 اعمال شد. بنابراین قضات جمهوری خواه ظاهراً حزبی تفسیر جدید دولت جمهوری خواه از قانون را لغو کردند، در حالی که منصوبان دموکرات به حمایت از آن رأی دادند. از این نظر، این نمونه دیگری از تصمیمی بود که در خط داستانی معمول نمی گنجد.
تبلیغات 4
محتوای مقاله
پوزش می طلبیم، اما این ویدیو بارگیری نشد.
به گفته کن پکستون، دادستان کل تگزاس، با این حال، منتقدان لیبرال دادگاه بلافاصله شور اولیه اکثریت محافظه کار را محکوم کردند، در حالی که جناح راست “پیروزی بزرگ” را برای متمم دوم جشن گرفتند. اما این مورد ارتباط چندانی با متمم دوم نداشت.
در عوض، دادگاه به درستی تشخیص داد که دولت ترامپ نمی تواند به طور یکجانبه معنای ثابت قانون ممنوعیت مسلسل را بازنویسی کند و شامل مسلسل نیز شود. اگر ترامپ دوباره انتخاب شود، می‌توانید تصور کنید که بسیاری از لیبرال‌ها ناگهان نسبت به این ایده که روسای جمهور نمی‌توانند به‌طور یکجانبه قانون را بازنویسی کنند، همدل‌تر خواهند شد.
قاضی ساموئل A. آلیتو جونیور با نظر اکثریت به اصل موضوع می‌پردازد. آلیتو با استناد به تیراندازی در لاس وگاس نوشت: «رویدادی که بر لزوم اصلاح قانون تأکید می‌کند، به خودی خود معنای قانون را تغییر نمی‌دهد.
تبلیغات 5
محتوای مقاله
“یک راه حل ساده برای نگرش متفاوت نسبت به سهام و مسلسل وجود دارد. کنگره می تواند قانون را اصلاح کند – و ممکن است قبلاً این کار را انجام داده باشد اگر ATF از تفسیر قبلی خود پیروی می کرد. اکنون که وضعیت روشن شده است، کنگره می تواند اقدام کند.”
منظور آلیتو این است که کنگره کار خود را انجام نمی دهد. رئیس جمهور قرار است قانون را با حسن نیت اجرا کند و کنگره، قوه مقننه، قرار است قانون را بنویسد. هر دو طرف برای دهه ها توطئه کرده اند تا این تقسیم کار اساسی را نادیده بگیرند.
زمانی که دولت ترامپ تجمعات را ممنوع کرد، در پاسخ به فشار عمومی بود. اما قانونگذاران جمهوری خواه را نیز در برابر فشارهای عمومی از اجبار به رای دادن سخت محافظت کرد.
تبلیغات 6
محتوای مقاله
خواه بخشش وام های دانشجویی، ممنوعیت سهام، کنترل مرزها، یا تنظیم سیاست تجاری باشد، کنگره مسئولیت یا پاسخگویی را که با قدرت قانونگذاری همراه است نمی خواهد. بنابراین اعضای آن به کاخ سفید و دادگاه‌ها اجازه می‌دهند تا کار خود را برای آنها انجام دهند و از فرصتی برای بحث در صورت اشتباه کردن یا گرفتن اعتبار زمانی که آن را درست انجام می‌دهند لذت می‌برند. این وابستگی به سایر صنایع خطرات انتخابات ریاست جمهوری و تاییدیه های قضایی را افزایش می دهد.
بله، قطبی شدن یکی از دلایل ناکارآمدی کنگره است. اما اختلال عملکرد کنگره نیز قطبی کننده است.
محتوای مقاله