برنت وود، نیوجرسی – وکیلی که از نیوهمپشایر در برابر اتهامات سوء استفاده در یک بازداشتگاه جوانان دفاع می کند، دوشنبه به اعتبار شاکی حمله کرد و گفت که او یک مزاحم بود که در نوجوانی به درستی تنبیه شده بود و اکنون با “توهم بزرگسالی به دنبال پاداش است”.
دیوید میهان، 42 ساله، که می گوید در اواخر دهه 1990 بارها مورد تجاوز، ضرب و شتم و حبس در سلول انفرادی در مرکز رشد جوانان منچستر قرار گرفت، در سال 2017 خود را به پلیس تسلیم کرد و سه سال بعد از ایالت شکایت کرد. از آن زمان تاکنون، 11 کارمند سابق ایالتی دستگیر شده اند و بیش از 1100 نفر از ساکنان سابق شکایت هایی را مبنی بر سهل انگاری دولت ارائه کرده اند که باعث شده این سوء استفاده برای شش دهه ادامه یابد.
شکایت میهان اولین موردی بود که در اوایل این ماه به دادگاه رفت. او دوشنبه به جایگاه شاهد بازگشت تا با بازجویی بیشتر توسط مارتا گیتویت، وکیل دادگستری مین که به همراه چند دستیار دادستان کل نماینده ایالت است، روبرو شود. او با پرسیدن چند سوال از میهان در مورد جنایاتی که او را به زندان انداخت و تجربیات اولیه‌اش با باندها، رابطه جنسی و مواد مخدر شروع کرد.
او گفت: «حتی قبل از اینکه به YDC برسید، اتفاقات بسیار ناراحت کننده ای در زندگی خود داشتید. میهان این اتهام را پذیرفت اما عضویت در باند را رد کرد و گفت که در نوجوانی در مورد مواد مخدر و رابطه جنسی دروغ گفته است تا خشن به نظر برسد.
آیا آن موقع اطلاعات غلط می دادید یا الان دارید اطلاعات غلط می دهید؟ گیتویت پرسید.
او پاسخ داد: من بچه بودم.
گیتویت همچنین به دنبال این بود که شهادت میهان مبنی بر ابتلای او به سوزاک در نتیجه تجاوز جنسی توسط یک کارمند مرد در سن 15 سالگی را مورد تردید قرار دهد. او خاطرنشان کرد که او پس از بازگشت از مرخصی “با هیک” از دوست دختر آن زمان خود که اکنون همسرش است، به دنبال مراقبت های پزشکی بوده است. او به طور طولانی از او در مورد تنبیه به دلیل رفتن خود به خود و برنامه ریزی برای فرار سؤال کرد. و او سیاهه‌هایی را به او نشان داد که در آن‌ها توصیف می‌کرد که او در حین بازی فوتبال به کشاله ران خود آسیب می‌زند، نه در نتیجه تجاوز خشونت‌آمیز که شامل کشیده شدن به بیرون و رها شدن در زمین، همانطور که او توصیف می‌کرد.
“آیا موافقید، قربان، گزارشی که در آن زمان نوشته شده بود… در حالی که وقایع در حال وقوع بودند، دقیق تر از خاطره ای از 24 سال پیش باشد؟” او پرسید.
او گفت: اینها حرف های من نیست. “این چیزی نیست که اتفاق افتاده است.”
خط بازجویی پویایی غیرعادی را برجسته کرد که در آن دفتر دادستانی کل به طور همزمان کارمندان سابق را تحت تعقیب قرار می دهد و از دولت در برابر ادعاهای مطرح شده در دعاوی مدنی دفاع می کند. در حالی که یک تیم از وکلای ایالتی به شهادت میهان در محاکمات جنایی تکیه می کنند، گروهی دیگر در تلاش هستند تا اعتبار او را در دادگاه مدنی خود تضعیف کنند.
اگرچه گیته وایت چندین بار به خاطر “مجبور شدن به پرسیدن این سوالات” عذرخواهی کرد، اما گیته وایت به میهان در مورد سابقه سلامت روانش، از جمله حادثه ای که همسرش او را به بیمارستان روانی منتقل کرد، فشار آورد.
«در همان سال 2020 که در بالکن خود هستید و بی‌کنترل فریاد می‌زنید و به مردم می‌گویید که فکر می‌کنید خانواده سلطنتی و یک شخصیت کتاب مقدسی هستید، در همان سالی است که این شکایت را علیه موکل من، وزارت بهداشت و خدمات انسانی تنظیم کردید. خدمات، با این ادعا که فرهنگ سوء استفاده گسترده وجود دارد.» او گفت.
دولت استدلال می‌کند که نه تنها نباید مسئول اقدامات “شرورها” شناخته شود، بلکه میهان برای مطرح شدن بیش از حد منتظر ماند. مدت زمان این گونه دعاوی از زمان تحمیل خسارت سه سال است، اما در مواردی که بزه دیدگان از ارتباط آن با مقصر اطلاع نداشته اند، استثنائاتی وجود دارد. گیتویت چندین سؤال پرسید که نشان می‌داد او سال‌ها قبل از طرح دعوی از ادعای احتمالی علیه دولت اطلاع داشت، که او آن را رد کرد.
میهان در طول روز با آرامش به پرسش‌ها پاسخ می‌داد، اما بعداً وقتی وکیلش در مورد پیامدهای توضیح بدرفتاری برای بازرسان، متخصصان پزشکی، وکلا و اکنون اعضای هیئت منصفه پرسید، احساساتی شد.
«چی، آیا من آدم بدی هستم؟ من بچه بدی بودم پس لیاقتش را داشتم؟ یا من بچه بدی بودم و این باعث می‌شود که الان آدم بدی باشم و آن را جبران کنم؟» او گفت. “درد می کند.”